การต่อสู้ครั้งใหญ่ เอฟเวอร์ตันอยู่ในวันสุดท้ายของฤดูกาล 1997/98 อลัน ไมเออร์ เล่าเรื่องราวภายในจากแมตช์สุดท้ายที่กดดันสูง
การต่อสู้ครั้งใหญ่ เอฟเวอร์ตันอยู่ในวันสุดท้ายของฤดูกาล 1997/98 อลัน ไมเออร์ เล่าเรื่องราวภายในจากแมตช์สุดท้ายที่กดดันสูง ด้านเอฟเวอร์ตันในปัจจุบันอยู่เหนือโซนตกชั้นในพรีเมียร์ลีก 1คะแนน ขณะที่เอฟเวอร์ตัน เตรียมลงเล่น กับลิเวอร์พูล ในเกมเมอร์ซีย์ไซด์ลีกดาร์บี้นัดที่ 206
การคุกคามของการตกชั้น ยังคงเป็นปัญหา ที่น่ากลัว ด้วยเกมที่เหลือ อีกเจ็ดเกม เพื่อให้แน่ใจว่า พวกเขาหลีกเลี่ยง ชะตากรรมที่น่ากลัว จิตใจของฉัน เดินย้อนกลับไป 24ปีจนถึงวันแห่งความตึงเครียด ความตื่นตระหนก และการประท้วงที่แท้จริง มันเป็นวันที่ 10 พฤษภาคม 1998
กูดิสัน พาร์ค ขณะที่เอฟเวอร์ตัน พบกับโคเวนทรี ซิตี้ โดยรู้ตัวว่า นอกจากพวกเขา จะได้ผลการแข่งขัน ของโบลตัน วันเดอเรอร์สที่เชลซีดีกว่า พวกเขาจะเสีย สถานะสูงสุด ในรอบ 44ปี มันเป็นช่วงเวลา ที่สิ้นหวัง สําหรับเอฟเวอร์ตัน และเป็นเจ้าหน้าที่ สื่อมวลชนที่สโมสร ในเวลานั้น ฉันเป็นหัวใจของละครแฉ
มันเป็นวันที่ฉัน จะไม่มีวันลืม เมื่อมาถึงพื้นดิน มีความรู้สึกหวั่นไหว ที่จับต้องได้ ซึ่งไม่ได้ช่วยอะไรเลย เมื่อฉันถูกเรียกตัว ไปพูดคุยกับประธานปีเตอร์ จอห์นสัน และต้องได้รับการตรวจสอบ จากตํารวจก่อน ที่จะเข้าไปในห้องประชุม เนื่องจากเขาได้รับ ภัยคุกคามต่างๆ ในวันที่นําไปสู่ เกมจากแฟนๆ ที่ไม่พอใจ
เขาต้องการพูดคุย เกี่ยวกับแผนของฉัน สําหรับการเตรียมการหลัง การแข่งขัน ไม่ว่าจะเป็นข่าวดี หรือไม่ดีเราจะจัดการกับสถานการณ์อย่างไร สิ่งที่ตามมายังคงทําให้ฉันเย็นชา จนถึงทุกวันนี้ ความคิดของฉัน คือการมีเขาเผชิญหน้า กับสื่อหลังเกม โดยไม่คํานึงถึงผลลัพธ์ ก็มีความเสี่ยงมากเกินไป
ในสมัยนั้นการสื่อสารกับแฟนๆ ผ่านกล่องกดหรือคลับคอล แม้ว่าคาดหวังว่าผู้สนับสนุนจะจ่าย 50p ต่อนาทีสําหรับการประกาศประเภทนั้น ดูเหมือนจะทะเยอทะยานที่ดีที่สุด ความคิดของฉัน คือการบันทึกคําแถลงหลัง การแข่งขันของเขา สองเวอร์ชันหนึ่งถ้าเราอยู่ขึ้น และหนึ่งถ้าสิ่งที่เลวร้ายที่สุด จะเกิดขึ้น
การต่อสู้ครั้งใหญ่ ผมยังคงได้ยินด้วยความชัดเจนอย่างมากเสียงของเขาแตกสลายขณะที่เขาเอ่ยคํา: “การผ่อนปรนของสโมสรที่ยิ่งใหญ่นี้เป็นโศกนาฏกรรมที่น่ากลัว” ตอนนั้นมันเป็นความจริง และความยิ่งใหญ่ของสถานการณ์ที่เกิดขึ้นกับฉันนี่เป็นเรื่องจริง ระหว่างทางเขาพูดว่า “อลันถ้าคุณใส่ผิดออกคุณรู้ว่าคุณถูกไล่ออกไม่ได้คุณ?” ฉันรับรองกับเขาถ้ามันเกิดขึ้นเขาไม่จําเป็นต้องบอกฉัน! ข่าวบอล
ขณะที่เอฟเวอร์ตัน เตรียมลงเล่น กับลิเวอร์พูล ในเกมเมอร์ซีย์ไซด์ลีกดาร์บี้นัดที่ 206
การต่อสู้ครั้งใหญ่ ‘คุณสามารถเห็นความกลัวบนใบหน้าของทุกคน’ ฉันออกจากสภาพแวดล้อมที่ค่อนข้างสงบของสํานักงานประธานไปที่เตียงของอุโมงค์ของผู้เล่น คุณสามารถเห็นความกลัวบนใบหน้าของทุกคน ตั้งแต่ผู้จัดการโฮเวิร์ดเคนดัลไปจนถึงผู้เล่นไปจนถึงผู้ดูแล และพนักงาน ความกดดันเห็นได้ชัดอย่างแน่นอน
แรงกดดันนั้นไม่ได้สะท้อนให้เห็นมากไปกว่าตอนที่ผมประกาศให้ทีมโคเวนทรีผ่านระบบ พีเอ ฉันสังเกตเห็นว่าเคนดัลขอร้องให้ฉันขุดออกมาเขาเคลื่อนไหวอย่างมากด้วยท่าทางของเขาที่จะ ‘มาที่นี่ตอนนี้’ ฉันอยู่ครึ่งทางผ่านแถวผู้เข้าชมก่อนที่จะวางไมค์เพื่อไป และหาสิ่งที่ตื่นตระหนกเป็นเรื่องเกี่ยวกับ
เขา บอล ว่า “ดู ขนาด หญ้า สิ! ดูสิว่านานแค่ไหน!” ฉันตอบว่า” ฉันไม่ได้ขับรถแทรกเตอร์ ******* โฮเวิร์ด!” ฉันไม่เคยพูดกับเขาแบบนั้น แต่ตอนนี้เรื่องมันอยู่ที่สนามไข้แล้ว! เกมเริ่มขึ้น และไม่น่าเป็นไปได้ที่ฮีโร่ของแกเร็ธฟาร์เรลลี่จะเปรี้ยงในนาทีที่เจ็ดตัดสินในระดับหนึ่งเส้นประสาท
ในขณะที่ ผมใช้เวลาส่วนใหญ่ของเกมวิ่งขึ้น และลงอุโมงค์ถ่ายทอดข่าวจากสแตมฟอร์ดบริดจ์เป็นโบลตันไม่ได้รับผลที่พวกเขาต้องการ สิ่งต่างๆ ดูเหมือนจะวางแผนจนกระทั่งปลายเกมเมื่อ ดิออน ดับลิน ตั้งตระหง่านเหนือโทมัส ไมห์เร ในเป้าหมายเอฟเวอร์ตัน อีกประตูของโคเวนทรีซิตี้
และนั่นก็คือ นาทีสุดท้ายนั้น มันแย่ที่สุดในอาชีพนักฟุตบอลของผม เสียงนกหวีดสุดท้ายดังขึ้น และพร้อมกับความพ่ายแพ้ 2-0 สําหรับโบลตันที่เชลซีเอฟเวอร์ตันได้ทํามันพวกเขารอดชีวิต! การรุกรานครั้งใหญ่ของสนามเกิดขึ้น งานของฉันคือตอนนี้ให้แน่ใจว่าผู้เล่นออกจากสนาม และปลอดภัย
เรามีตํารวจคอยคุ้มกันบริเวณอุโมงค์ เพื่อป้องกันไม่ให้แฟนๆ ลงไปข้างล่างนั่น มันวุ่นวายมาก! ไมห์เร่ เป็นผู้เล่นคนเดียวที่ฉันไม่ได้คบหาดูใจ ฉันหมดหวังค้นหา ‘ผู้รักษาประตู และทันใดนั้นเขาก็ปรากฏตัวขึ้นจากฝูงชนผ้าเช็ดตัวเหนือไหล่ของเขา “เราอยู่ขึ้น”เขาค่อนข้างแปลกสอบถาม
“คุณคิดว่าคุณจะยังยืนถ้าเราไม่ทํา” ฉันตอบ เขาหันหลังกลับ และวิ่งกลับเข้าไปในแฟนๆ ที่ร่าเริงเขาอยู่ด้วยตัวเองตอนนี้มันเป็นผู้ชายทุกคนสําหรับตัวเอง! เมื่อฉันหันไปผู้สนับสนุน – ฉันจะไม่มีวันลืมเขาด้วยผมสีแดงสด – คว้าคอฉัน และตรึงฉันไว้กับที่ขุด “นี่ไม่ใช่เอฟเวอร์ตัน อลัน” เขากรีดร้องใส่ผม
อย่างที่คุณจินตนาการได้ ฉันเห็นด้วยอย่างล้นเหลือ กลับไปที่ห้องผู้จัดการ ดอน ฮัทชิสัน เข้ามาตามหาผู้จัดการ เราหาเขาไม่เจอ จนกว่าเราจะไปดูในห้องล็อคชุดเล็ก เขานั่งน้ําตาไหล ในที่สุดอารมณ์ก็มาถึงผู้จัดการทีมที่ประสบความสําเร็จมากที่สุดของเอฟเวอร์ตัน ดอนปลอบโยนเขา
และเขาเข้าร่วมกลุ่มนับพรของเรา มันไม่ได้ฉลองด้วยวิธีใดๆ ผลลัพธ์ที่แอนฟิลด์เพื่อช่วยหลีกเลี่ยงละครวันสุดท้ายมากขึ้น? หนึ่งสัปดาห์ก่อนเกมโคเวนทรีเอฟเวอร์ตันเล่นที่ไฮบิวรีกับอาร์เซนอล และถูกทําลายโดยแชมป์ของอาร์แซนเวนเกอร์ ทีมเอฟเวอร์ตันปัจจุบันต้องไปที่เอมิเรตส์ สเตเดี้ยมในวันสุดท้ายของฤดูกาลนี้
เอฟเวอร์ตันไม่สามารถปล่อยให้สถานการณ์เกิดขึ้นในที่ ที่พวกเขายังคงต้องการคะแนน ในวันนั้นเนื่องจากฉันกลัวว่าผลลัพธ์จะแตกต่างกันมาก พวกเขาจําเป็นต้องเริ่มต้นในวันอาทิตย์ แม้ว่าจะเป็นงานใหญ่เพื่อพยายามหาบางสิ่งที่แอนฟิลด์ แรงจูงใจควรอยู่ที่จุดสูงสุดสําหรับเมอร์ซีย์ไซด์ดาร์บี้
การต่อสู้ครั้งใหญ่ ยังมีอีกหลายคะแนนที่ยังต้องเล่น และจะมีการบิด และผลัดกันในอีกไม่กี่สัปดาห์ข้างหน้า แต่เกมเหล่านั้นกําลังมาอย่างหนา และรวดเร็วสําหรับทั้งเบิร์นลี่ย์ และเอฟเวอร์ตัน และสุดสัปดาห์สุดท้ายจะอยู่ที่นี่ก่อนที่เราจะรู้ตัว เปลี่ยนแปลงชีวิต
